dag 149
Vandaag wil ik het niet hebben over quasikristallen. Ooit misschien. Maar vandaag niet. Vandaag schrijven we mosterdzaad. Het kleinste zaadje dat uitgroeit tot hemelse hoogten. Of vermaalt wordt tot de allerfijnste smaakmaker die na de maaltijd kwam. Hoe dan ook getransformeerd.
AE 04 01 12
En dan te bedenken dat de zon scheen maar die wind. We gaan een andere keer uit. De storm is te sterk voor veertienjarige longen. Mosterdzaadje zoekt zichzelf. Transformeert. Maakt van teleurgestelde aarde weer een tuin waar het bruist en kriebelt en giechelt en blij is. Wondertje.
Zomerstorm 